وقتی میگویند هیچوقت ناامید نباید شد، بهتر است باور کنید. امروز شیمعون پرز بالاخره بعد از سالها شکست موفق شد رأی پارلمان اسرائیل را به دست بیاورد و در سن 84 سالگی رئیس جمهور بشود. او که از سال 1959 بیوقفه عضو پارلمان بوده و یکی از پرسابقهترین سیاستمداران دنیاست در کارنامۀ سیاسیاش فهرستی پر از شکست دارد تا حدی که به او لقب "بازندۀ ابدی" دادهاند. اولین شکست مهم او در سال 1974 در مقابل اسحق رابین بود که رهبری حزب کار را به او باخت. شکست دوم در انتخابات سال 1977 بود که درست وقتی همه فکر میکردند حزب کار برنده و شیمعون نخستوزیر میشود حزب لیکود بعد از دهها سال برای اولین بار به ریاست منحم بگین در انتخابات پیروز شد و دماغ همه را سوزاند. در انتخابات 82 هم بار دیگر پرز به بگین باخت و سرش بیکلاه ماند، باخت بعدی به اسحق شامیر بود تا سال 92 که دوباره رهبری حزب کار را به رابین باخت و بعد از مرگ رابین یک بار دیگر در کمال ناباوری در سال 96 از لیکود این بار به رهبری بنیامین نتانیاهو شکست خورد. تازه موضوع به همینجا ختم نشد در سال 2000 وقتی همه مطمئن بودند پرز رئیس جمهور میشود ریاست جمهوری را با اختلاف 4 رأی پارلمان به کسی که شانسش نزدیک به صفر بود یعنی مُشه کتساو به خاطر حمایت مذهبیها باخت و دیگر شکی برای کسی باقی نگذاشت که طلسم شده تا امروز. راستی یادم رفت از شکست یکی دو سال پیشش در مقابل عَمیر پرِتص یا همان عمو سیبیلو در حزب کار یاد کنم که منجر به ترک حزب بعد از بیش از پنجاه سال شد.
پرز اخیراً گفته: "از شکستهایم یاد گرفتم که پیروزی از شکست بهتر است!" باز خوب است که با این همه شکست شوخ طبعیاش را از دست نداده. امروز در حالیکه خودش هم باورش نمیشد بالاخره در مبارزهای سیاسی پیروز شده به همسرش سونیا زنگ زده و گفته: "با کشاورز ادواج کردی، رئیس جمهور تحویل گرفتی!"، سونیا از آن زنان مستقلیست که در هیچ مراسمی آفتابی نمیشود و شدیداً خودش را دور از نگاه دوربینها و مطبوعات نگه میدارد. میگویند حتی برای زندگی به کاخ ریاستجمهوری نخواهد رفت. دمش گرم.
رقیبان پرز در این مبارزه رئیس سایق مجلس از حزب لیکود روبی ریولین و خانم کولت اویتال از حزب کار بودند. ریاست جمهوری اسرائیل یک مقام فرمالیته است که آبی از آن گرم نمی شود و بیشتر به قول پرز جنبۀ روحانی دارد. او گفته سعی می کند در سیاست دخالت نکند که اگر از من بپرسید بعید به نظر می رسد.
Labels: سیاست