آن سوی دیوار
یادداشت های یک ایرانی از زندگی اش در اسرائیل
Tuesday, March 14, 2006
جشن پوریم

می‌گویند هر جشن یهودی را می‌شود در سه جمله خلاصه کرد. می‌خواستند ما را نابود کنند. معجزۀ خدا نجاتمان داد. حالا بیایید یک چیزی بخوریم. جشن پوریم هم از این قاعده مستثنی نیست با این تفاوت که این روز به یک کارناوال بزرگ تبدیل شده و برای بچه‌ها از شادترین روزهای سال است. هر چه باشد هر ملتی باید یک روز از سال را به کارناوال اختصاص دهد و بچه‌ها باید بهانه‌ای برای ترقه در کردن و ترکاندن زهرۀ مردم از یک ماه قبل داشته‌باشند. بازار ماسک و لباسهای عجیب و غریب و ابتکاری هم گرم است و هر سال قیافۀ جدیدی مُد می‌شود. پارسال ماسک یکی از بازیگردانان حزب لیکود به نام عوزی کهن که برنامه‌های طنز تلویزیون از او یک شخصیت مضحک و احمق ساخته بودند محبوبترین ماسک بود و امسال یک شخصیت کارتونی ژاپنی به نام اینویاشا. بچه‌ها از دو روز قبل با همین ماسکها به مدرسه می‌روند، بعد هم سه روز تعطیلند.
در این جشن رسم است که هر کسی برای دوستانش شیرینی یا شراب بفرستد و لااقل به دو فقیر کمک کند. حالا هم منتظر نشسته‌ام تا دوستان برایم شیرینی بیاورند تا آنرا بین همسایه‌ها تقسیم کنم.
ضمنا پوریم تنها روزی است که در آن مست شدن مستحب است. به قول گویندۀ رادیو، باید انقدر بنوشید که نتوانید احمدی‌نژاد را از اُلمرت تشخیص بدهید
.
مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

View My Stats