آن سوی دیوار
یادداشت های یک ایرانی از زندگی اش در اسرائیل
Saturday, August 18, 2007
هر چه بادا باد
Que Sera Sera - Doris Day

حالا که همه چیزمان مناسبتی شده بگذارید به مناسبت صد و هشتمین سالگرد تولد مرحوم جنت مکان آلفرد هیچکاک داستان جالبی را که در مورد این ترانه که از ترانه های محبوب من است شنیده ام برایتان بازگو کنم.
در سال 1955 وقتی هیچکاک تصمیم می‌گیرد فیلم "مردی که زیاد می‌دانست" را برای کمپانی پارامونت بسازد و "جیمز استیوارت" را برای بازی در نقش اول انتخاب می‌کند، با یک شرط عجیب رو به رو می‌شود. پارامونت به او می‌گوید اگر استیوارت را می‌خواهی باید "دوریس دِی" را هم ببری و اگر دوریس دی بازی کند هوادارانش انتظار دارند که لااقل در فیلم ترانه‌ای بخواند، پس باید ترانه‌ای هم در فیلمت بگنجانی! هیچکاک که به عمرش در هیچ فیلمی از ترانه استفاده نکرده بوده قبول می‌کند برای راضی کردن پارامونت هر طور شده ترانه‌ای را وارد داستان فیلم دلهره‌آورش کند. پس به دو ترانه‌سرای پارامونت اِوانس و لیوینگستون می‌گوید نمی‌داند چه جور ترانه‌ای می‌خواهد فقط سعی کنند در آن چند حرف غیر انگلیسی هم باشد چون کاراکتر استیوارت در سفارت‌خانه کار می‌کند. لیوینگستون که تازه فیلم "کنتس پا برهنه" را دیده بوده به یاد نوشته‌ای می‌افتد که در این فیلم روی سنگی نوشته شده و شعار یک خانوادۀ اشرافی ایتالیایی ست: "Che Sera Sera" یا همان "هر چه بادا باد" خودمان، پس با همکارش آن را به اسپانیایی برمی‌گردانند و بر اساس آن این ترانه را می‌سازند. هیچکاک وقتی ترانه را می‌شنود با طنز مخصوص خودش می‌گوید:"گفته بودم نمی دانم چه جور ترانه‌ای می‌خواهم، این همان جور ترانه‌ای‌ست که می‌خواستم." و به طرز نبوغ‌آمیزی آن را در یک صحنۀ کلیدی فیلم می‌گنجاند. این ترانه در آن سال اسکار بهترین ترانۀ فیلم را می‌برد و تبدیل به معروف‌ترین ترانۀ دوریس دی می‌شود.
Que Sera, Sera
Whatever will be, will be
The future's not ours, to see
Que Sera, Sera
What will be, will be
.......(
+)

Labels:

مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin

View My Stats