برای همۀ بامرامهایی که دلشان برای ترانههای سبک میزراخی تنگ رفته، یوآو ایتسخاک را انتخاب کردهام که ایتسش ایتس است و خاکش خاک. احتیاج به معرفی هم ندارد چون خوانندهای است مردمی با صدایی دلنشین و روح نواز. از ترانههایش چه بگویم که به گوش خواهانش باقلواست، به قول استاد جواد یساری مثل کفش وِرنی هم به درد عروسی میخورد و هم عزا.
حرف از عزا شد، زیتون عزیز تعدادی عکس از قبرستان یهودیان تهران معروف به بهشتیه و خانۀ سالمندان گرفته که برای اهلش دیدنی است. به عنوان تشکر ترجمه و کلمات هاوا ناگیلا را برایش در قسمت نطرات میگذارم. اسم آن رقصی هم که دفعۀ پیش یادتان دادم هُرا است.
ترانههای "همه رودخانهها"، "فرشتهرو"، "زمان بخشیدن است" و "میکس دوصدایی ترانههای شاد" را بشنوید و حظ کنید.شبات شالوم
مطلب را به بالاترین بفرستید: