در عالم موسیقی میزراخی هم مثل موسیقی ایرانی لوس آنجلسی شاهزاده، ستاره و آقا زیاد است ولی اگر روزی از شما پرسیدند سلطان موسیقی میزراخی کیست پلک نزده جواب بدهید "زوهَر اَرگوو".
او در سال 1955 به دنیا آمد و در سال 1987 به عالم بالا/پایین صعود/سقوط کرد ولی بر خلاف عمر کوتاهش تاثیری عمیق بر فرهنگ و موسیقی جامعۀ اسرائیل به جا گذاشت. از زندگی پر فراز و نشیبش تا به حال یک فیلم و یک نمایش ساخته شده و روزی نیست که ترانههایش توسط هنرمندان دیگر بازخوانی نشود. خیلیها زوهر را سمبل مبارزۀ موسیقی میزراخی برای پذیرفته شدن از سوی رسانههای اکثراً اشکنازی آن زمان میشناسند.
وقتی چند مصاحبهای را که با زوهر شده بود دیدم، مطمئن شدم که طرف بالفطره شاعر است، مثل بعضی از معتادها که وقتی پای صحبتشان مینشینی محو گرمی و شیرینی حرفهایشان میشوی. آخر سر هم عشق و اعتیاد کار دستش داد و در سن 32 سالگی در زندان خودکشی کرد.
این بار ترانههای "گل باغ من"، "انسان بودن"، "نخواه" و "تنها" را داشته باشید.
شبات شالوم
مطلب را به بالاترین بفرستید: