آن سوی دیوار
یادداشت های یک ایرانی از زندگی اش در اسرائیل
Tuesday, January 30, 2007
خاک دیوانه
بعضی‌ها فستیوال فیلم سان‌دنس را مهم‌ترین فستیوال فیلم امریکا می‌دانند چون کمتر از بقیۀ فستیوال‌ها جنبۀ تجارتی دارد ولی مطمئناً این مشکل هم به زودی حل خواهد شد.
پریروز که برندگان جوایز این فستیوال را اعلام کردند، دو فیلم اسرائیلی هم در بین‌شان به چشم می‌خوردند:
در بخش جوائز هیئت داوران سینمای جهان فیلم "خاک دیوانه" یا به ترجمۀ انگلیسی‌اش "گِل شیرین" برندۀ جایزۀ بهترین فیلم درام شد. فیلم بر اساس یک داستان واقعی از زندگی پسر 12 ساله‌ای‌ست که در سال‌های 70 با مادرش که دچار بیماری روانی‌ست در کیبوتص(دهکدۀ اشتراکی) زندگی می‌کند و ارتباط پیچیده‌اش با مادر و قوانین سخت جامعۀ کیبوتصی. بازیگر نقش مادر اعجوبه‌ای‌ست.
درور شائول کارگردان این فیلم قبلاً دو فیلم کمدی موفق به نام‌ "عملیات مادربزرگ" و "سیما واکنین جادوگر" ساخته که اولی به فیلم کالت تبدیل شده‌است.
داوران بخش مسابقه فیلم مستند سینمای جهان جایزه ای ویژه نیز برای مستند "خانه داغ" یا "امنیتی‌ها" ساختۀ شیمون دوتان در نظر گرفتند که دربارۀ رهبران فلسطینی در زندان‌‌های امنیتی اسرائیل و اثر آنها بر جامعۀ فلسطینی‌ست.

امروز خبر رسید که فیلم "بیش از ۱۰۰۰ واژه"که مستندی درباره زيو کورن، فتوژورناليست اسراييلی است، به جشنواره فيلم فجر تهران دعوت شده است. اين فيلم که کارگردان آن سولو آويتال، فيلمساز اسراييلی است، به زبان عبری بوده و به بررسی پنج سال مناقشه و درگيری ميان اسراييل و فلسطين می پردازد. (نام فیلم اشاره به اصطلاحی‌ست که می‌گوید: یک عکس بهتر از هزار واژه است)

نقل از رادیو فردا:
زيو کورن در مصاحبه‌ای با رادیو فردا گفت: "من حتی دعوت هم نشده ام اما خوشحالم که فيلم توانسته به تهران برود چرا که درباره دموکراسی و آزادی بيان است و فکر می‌کنم به همين دليل نظر ايرانی ها را جلب کرده است."
وی درباره فيلم و ويژگی آن گفت: "فيلم«بيش از ۱۰۰۰ واژه»، در ۲۰ جشنواره فيلم در اروپا، کانادا و آمريکا شرکت کرده و هفت جايزه گرفته است و از اين نظر تعجب نمی کنم که مقامات ايرانی با توجه به اسراييلی بودن فيلم، خواستار حضور فيلم در جشنواره شده اند."
زيو کورن می داند فيلمی که درباره اوست در کشوری به نمايش درمی آيد که رييس جمهور آن هولوکاست و کشتار يهوديان اروپا را انکار می کند اما وی ارتباطی بين اين دو مسئله نمی بيند.
وی می گويد: "رد کردن هولوکاست بسيار بی معنی و در همين حال بسيار خطرناک است چرا که من هم تعدادی از افراد خانواده ام را در هولوکاست از دست داده ام. اهميتی هم نمی دهم که آقای رئیس جمهور فيلم من را می بيند يا نه، اما می‌دانم مردمی وجود دارند که در ايران به دنبال دموکراسی هستند و جنبش دانشجويی فعالی هم هست که واکنش نشان دهد."
نقل از خودم:
دلش خوش است!


مطلب را به بالاترین بفرستید: Balatarin
نوشته شده در 10:09 pm توسط کامران.
|

View My Stats