آن سوی دیوار
یادداشت های یک ایرانی از زندگی اش در اسرائیل
Saturday, June 30, 2007
کوه موش زائید یا خرگوش؟
برای درک بهتر این نوشته، بد نیست اول این را بخوانید.
چند شب پیش در یک مهمانی قرعه به نامم افتاده بود تا کنار زوج سالمند و محترم و ناشناسی بنشینم. بین پرس دوم و سوم آقای محترم که انگار سرش کمی گرم شده‌بود رو به هم‌میزان کرد و گفت: "من نمی‌فهمم چطور 17 میلیون جمعیت ایران به چنین رئیس جمهوری رأی داده‌اند." من که این جور مواقع لا‌م تا کام حرف نمی‌زنم نمی‌دانم چرا این بار یک دفعه احساساتی شدم و از دهانم پرید که: "رئیس جمهور خودمان آقای کتساو هم چندان آش دهن‌سوزی از آب در نیامد." چشم‌تان روز بد نبیند چنان به پیرمرد برخورد که نگو، شروع کرد دفاع کردن از کتساو که او مرد محترمی‌ست و برایش پاپوش دوخته‌اند و نمی‌توانند تحمل کنند که یک ایرانی به مقام برسد، فردا دادگاهی‌اش می‌کنند و وقتی بی‌گناهی‌اش ثابت شود مطبوعات درگوشه‌ای آن را پنهان خواهند کرد و از این جور حرف‌ها، سر میز یکی دو نفر حرفش را تأیید کردند ولی کسی که کنار دستم نشسته‌بود یواشکی به من گفت: "حتماً چیزی بوده که کار به اینجا کشیده." می‌دانید که وقتی پای تئوری توطئه وسط می‌آید دیگر هر بحثی بی‌فایده است، من هم که تا به حال پشت هیچ پرده‌ای را ندیده‌ام چاره‌ای نداشتم جز این که ساکت بنشینم و تا آخر مهمانی نگاهم را از پیرمرد بدزدم.
هنوز دو روز از این مهمانی نگذشته‌بود که در خبرها اعلام کردند دادستان کل کشور با حذف اتهام تجاوز جنسی علیه کتساو موافقت کرده و در مقابل کتساو حاضر شده به ارتکاب مزاحمت جنسی، عمل خلاف عفت و ایجاد مزاحمت برای یکی از شهود اعتراف کند. کتساو که تا به حال همۀ جرم‌ها را تکذیب می‌کرد اعلام کرده این جام زهر را به خاطر این که دادگاهش ممکن است سالها طول بکشد و رنج زیادی برای او و خانواده‌اش ایجاد کند نوشیده. دادستانی هم اعلام کرده که اثبات بعضی از جرم‌ها ممکن نبوده و بخشی از آنها هم شامل مرور زمان شده‌اند. این وسط پروندۀ خانم الف که اولین شاکی بود که در صندوق پاندورا را باز کرد کلاً بسته می‌شود.
با خودم فکر کردم کاش تلفن آن آقای محترم را پیدا کنم و از او عذر بخواهم. چون همان دادستانی که همۀ این جنجال‌ها را راه انداخت و حرف از سالها زندان می‌زد حاضر شده به جریمۀ نقدی و زندان مشروط راضی شود. روزنامه‌ها هم نوشتند: کوه موش زائید!
هنوز توی این فکر بودم که گفتند خانم الف یعنی همان شاکی اول که زمانی منشی دفتر کتساو بود یک کنفرانس مطبوعاتی بزرگ راه انداخته و برای اولین بار همۀ داستان را از دید خودش با ذکر همۀ جزئیات جنسی و غیرجنسی توصیف کرده. خانم الف گفته که کتساو موجودی دو شخصیتی مثل دکتر جکیل و مستر هاید است و در پایان هم اضافه کرده زنانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند با توجه به وضعیت قانون مملکت بهتر است به جای پلیس به روانپزشک مراجعه کنند.
می‌خواستم زنگ بزنم به آن آقای محترم بگویم دیدی گفتم که وکلای کتساو گفتند طرف دروغگوست و مدارکی برای اثبات آن دارند.
امشب هم سازمان‌های حمایت از حقوق زنان تظاهراتی بیست‌‌هزارنفری بر علیه دادستانی و کتساو در تل‌آویو راه انداخته‌اند. روی پلاکارت‌ها نوشته: "کتساو را زندانی کنید"، "الف تو تنها نیستی"، "مجرمان جنسی حاکمند" و "مازوز تازوز"(مازوز اسم دادستان کل کشور است و تازوز یعنی تکان بخور)
سخنگوی تطاهر کنندگان گفت:" ما خواهان برگزاری دادگاه هستیم" و زهاوا گالرون یکی از نمایندگان زن پارلمان امروز در سخنرانی اش گفت:"کوه خرگوش (ترسو) زائید."( اشاره به دادستانی)
بهتر است اصلاً به آقای محترم زنگ نزنم.
چند شب پیش در یک مهمانی قرعه به نامم افتاده بود تا کنار زوج سالمند و محترم و ناشناسی بنشینم. بین پرس دوم و سوم آقای محترم که انگار سرش کمی گرم شده‌بود رو به هم‌میزان کرد و گفت: "من نمی‌فهمم چطور 17 میلیون جمعیت ایران به چنین رئیس جمهوری رأی داده‌اند." من که این جور مواقع لا‌م تا کام حرف نمی‌زنم نمی‌دانم چرا این بار یک دفعه احساساتی شدم و از دهانم پرید که: "رئیس جمهور خودمان آقای کتساو هم چندان آش دهن‌سوزی از آب در نیامد." چشم‌تان روز بد نبیند چنان به پیرمرد برخورد که نگو، شروع کرد دفاع کردن از کتساو که او مرد محترمی‌ست و برایش پاپوش دوخته‌اند و نمی‌توانند تحمل کنند که یک ایرانی به مقام برسد، فردا دادگاهی‌اش می‌کنند و وقتی بی‌گناهی‌اش ثابت شود مطبوعات درگوشه‌ای آن را پنهان خواهند کرد و از این جور حرف‌ها، سر میز یکی دو نفر حرفش را تأیید کردند ولی کسی که کنار دستم نشسته‌بود یواشکی به من گفت: "حتماً چیزی بوده که کار به اینجا کشیده." می‌دانید که وقتی پای تئوری توطئه وسط می‌آید دیگر هر بحثی بی‌فایده است، من هم که تا به حال پشت هیچ پرده‌ای را ندیده‌ام چاره‌ای نداشتم جز این که ساکت بنشینم و تا آخر مهمانی نگاهم را از پیرمرد بدزدم.
هنوز دو روز از این مهمانی نگذشته‌بود که در خبرها اعلام کردند دادستان کل کشور با حذف اتهام تجاوز جنسی علیه کتساو موافقت کرده و در مقابل کتساو حاضر شده به ارتکاب مزاحمت جنسی، عمل خلاف عفت و ایجاد مزاحمت برای یکی از شهود اعتراف کند. کتساو که تا به حال همۀ جرم‌ها را تکذیب می‌کرد اعلام کرده این جام زهر را به خاطر این که دادگاهش ممکن است سالها طول بکشد و رنج زیادی برای او و خانواده‌اش ایجاد کند نوشیده. دادستانی هم اعلام کرده که اثبات بعضی از جرم‌ها ممکن نبوده و بخشی از آنها هم شامل مرور زمان شده‌اند. این وسط پروندۀ خانم الف که اولین شاکی بود که در صندوق پاندورا را باز کرد کلاً بسته می‌شود.
با خودم فکر کردم کاش تلفن آن آقای محترم را پیدا کنم و از او عذر بخواهم. چون همان دادستانی که همۀ این جنجال‌ها را راه انداخت و حرف از سالها زندان می‌زد حاضر شده به جریمۀ نقدی و زندان مشروط راضی شود. روزنامه‌ها هم نوشتند: کوه موش زائید!
هنوز توی این فکر بودم که گفتند خانم الف یعنی همان شاکی اول که زمانی منشی دفتر کتساو بود یک کنفرانس مطبوعاتی بزرگ راه انداخته و برای اولین بار همۀ داستان را از دید خودش با ذکر همۀ جزئیات جنسی و غیرجنسی توصیف کرده. خانم الف گفته که کتساو موجودی دو شخصیتی مثل دکتر جکیل و مستر هاید است و در پایان هم اضافه کرده زنانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند با توجه به وضعیت قانون مملکت بهتر است به جای پلیس به روانپزشک مراجعه کنند.
می‌خواستم زنگ بزنم به آن آقای محترم بگویم دیدی گفتم که وکلای کتساو گفتند طرف دروغگوست و مدارکی برای اثبات آن دارند.
امشب هم سازمان‌های حمایت از حقوق زنان تظاهراتی بیست‌‌هزارنفری بر علیه دادستانی و کتساو در تل‌آویو راه انداخته‌اند. روی پلاکارت‌ها نوشته: "کتساو را زندانی کنید"، "الف تو تنها نیستی"، "مجرمان جنسی حاکمند" و "مازوز تازوز"(مازوز اسم دادستان کل کشور است و تازوز یعنی تکان بخور)
سخنگوی تطاهر کنندگان گفت:" ما خواهان برگزاری دادگاه هستیم" و زهاوا گالرون یکی از نمایندگان زن پارلمان امروز در سخنرانی اش گفت:"کوه خرگوش (ترسو) زائید."( اشاره به دادستانی)
بهتر است اصلاً به آقای محترم زنگ نزنم.
Labels: سیاست
Friday, June 29, 2007
ترانۀ شبات - کارول کینگ
You've got a friend- Carole King & James Taylor
هنگامی که آلبوم Tapestry در سال 1971 منتشر شد، نقطه عطفی در کارنامه کارول کینگ و دلیل صعود او به مقام فوق ستاره، به شمار آمد، اما این خواننده/ترانه سرای موفق، سالها بود که جای خود را به عنوان یکی از با استعدادترین و خوش قریحه ترین آهنگسازان موسیقی پاپ محکم کرده بود و آثار او توسط اکثر خوانندگان رده بالای دهه 60 – از بیتلز گرفته تا آرتا فرانکلین (Aretha Franklin) بانوی موسیقی سول (Soul) و بلوز- اجرا شده بود.
کارول کینگ، در سال 1942، با نام کارول کلاین در خانواده‌ای یهودی در بروکلین نیویورک متولد شد. او نواختن پیانو را از چهار سالگی آغاز کرد و اولین گروه خود، Co-Sines که یک کوارتت آوازی بود، را در دبیرستان تشکیل داد. کارول کینگ در سالهای تحصیل در کالج کویینز، با ترانه سرایان نوپا و با استعدادی چون پل سایمون (متولد 1941 ترانه سرا و خواننده آمریکایی) و نیل سداکا (متولد 1939، خواننده/ترانه سرا و پیانیست آمریکایی) آشنا شد و علاقه بسیاری به آثار آنها پیدا کرد، و در این میان با جری گافین به کار ترانه سرایی پرداخت. در سال 1959 سداکا ترانه "Oh! Carol," را، که به افتخار او ساخته بود منتشر کرد- این ترانه هنوز هم یکی از محبوبترین ترانه های سداکا به شمار میرود- و در پاسخ به این ترانه، کینگ هم ترانه "Oh! Neil" را روانه بازار نمود که با شکست مواجه شد.
در سال 1961، گافین و کینگ توانستند با ترانه پرفروش Will You Love Me Tomorrow که توسط گروه The Shirelles (اولین گروه مهم زنانه دوران راک) اجرا شد، حضور در رده بالای فهرست رده بندی را تجربه کنند، اثر شماره یک بعدی آنها ترانه Take Good Care of My Baby با صدای بابی وی (Bobby Vee) بود و همچنین ترانه The Locomotion که آنرا با صدای Little Eva ضبط کردند. او که پرستار فرزند این زوج بود، در حین کار ترانه هایی میخواند که کینگ را به فکر انداخت تا برای این پرستار مستعد ترانه ای بسازد که به طرز اعجاب انگیزی موفق بود و رتبه اول را در فهرست موسیقی 1969 به دست آورد.
اتتشار آلبوم Tapestry با صدای کارول در سال 1971، چنان موفق بود که به مدت شش سال در فهرست بهترین‌ها حضور داشت و عنوان پرفروشترین آلبوم دوره را کسب کرد. این آلبوم اثری بود آرام و شخصی که مهمترین نقش را در شکل گیری نسل خواننده/ترانه سرا ایفا کرد.(+)
شخصاً کارول کینگ ترانه سرا را به خواننده ترجیح می‌دهم.
این هم چند ترانه و کلیپ از کارول کینگ(+ و + و+)
شبات شالوم
Labels: ترانۀ شبات
Saturday, June 23, 2007
تانگوی نفلی
Haris Alexiou-To tango tis Nefelis
این ترانه را معمولاً هر جا بخواهند تارهای روح آدم را قلقلک بدهند پخش می کنند از وبلاگ گرفته تا رادیو، آن قدر که گاهی از دماغ آدم درمی آید. ترانۀ آن را با نام تانگوی نفلی در سال 96 دوست عزیزمان هریس آلکسیو نوشته و ماه ها در لیست تاپ تن اروپا بوده. نمی دانم چه طور می شود با آن تانگو رقصید فقط می دانم که نفلی نام الهۀ ابر و باران یونان باستان است.
Nefeli's Tango
Lyrics: Haris Alexiou
Music: Loreena McKennit
The golden ray that Nefeli wears on her hair
makes her looking so special in the vineyard,
was stolen by two little angels
Two little angelsWho desire Nefeli in their dreams
To feed her pomegranate and honey
So that she was unable to remember and forgot what she wants
She was cheated.
Her perfume was stolen and wore by hyacinths and lilies
And Eros sends his arrows
They laugh at her
But Good Zeus
Grabs her youth’s water, turning her to cloud and scattered her
So she won’t be found again…
Labels: کلیپ
Friday, June 22, 2007
ترانۀ شبات - بابی مک فرین
Bobby Mcferrin-Don't worry, Be happy
بابی مک فرین (متولد 1950 نیویورک)از عجایب عرصه موسیقی است، خواننده ای خلاق و بدعت گذار، رهبر ارکستری صاحب نام و خالق یکی از معروف ترین آهنگ های قرن بیستم "Don't worry, be happy"، که ده جایزه Grammy را در کارنامه خود به ثبت رسانده است. بیش از بیست میلیون نسخه از آلبوم هایش به فروش رسیده و همکاری اش با نوازندگانی چون Yo-Yo Ma، Chick Corea، Herbie Hancock و ارکستر فیلارمونیک وین جایگاه ویژه ای چه در عرصه موسیقی جاز و چه موسیقی کلاسیک به او اختصاص داده است. مک فرین با دارا بودن صدایی به وسعت چهار اکتاو و تکنیک های صوتی برجسته اش ، تنها یک خواننده نیست، بلکه کاشفی است که موسیقی جز، فولکلور، کورال، کلاسیک و آکاپلا را به روش منحصر به فردی با یکدیگر تلفیق نموده است. در مقام رهبر ارکستر او توانایی تبدیل شالوده موسیقی مورد نظرش را به شیوه های گوناگون و صور متعددی داراست، حضور و همکاری اش در ارکستر فیلارمونیک نیویورک، ارکستر Cleveland ، ارکستر سمفونی شیکاگو، ارکستر فیلادلفیا و ارکستر فیلارمونیک وین گواهی بر این مدعاست. شاید "سنت شکن" کلمه مناسبی برای توصیف شخصیت هنری مک فرین باشد، افرادی که با اجراهای او چه در مقام خواننده و چه در مقام رهبر ارکستر آشنایی دارند، مسلما بر این امر که او در هر اجرایش پدیده ای منحصر بفرد را به نمایش می گذارد، وقوف کامل دارند. مک فرین در زمره هنرمندان نادری است که توانایی اش از کلیشه ها و ژانرهای تعریف شده موسیقی فراتر رفته و به سبکی انحصاری منتهی شده است. به عنوان یکی از سردمداران حافظ میراث غنی موسیقی، او پیش قراول موسیقی بدون زمان و مکانی است که ورای مرزها و فرهنگ ها در جریان است.(+)
کارهای بابی مک‌فرین را می‌توانید از این رادیو بشنوید. ببینید این اعجوبه هم‌زمان چند صدا از خودش در می‌کند.
این هم چند ترانه و کلیپ (+ و + و +) از بابی مک‌فرین که آنها را به همۀ دل‌نگرانان عالم تقدیم می‌کنم!
کارهای بابی مک‌فرین را می‌توانید از این رادیو بشنوید. ببینید این اعجوبه هم‌زمان چند صدا از خودش در می‌کند.
این هم چند ترانه و کلیپ (+ و + و +) از بابی مک‌فرین که آنها را به همۀ دل‌نگرانان عالم تقدیم می‌کنم!
راستی اگر گفتید کدام بازیگر معروف در این کلیپ شرکت می کند؟
شبات شالوم
Labels: ترانۀ شبات
Friday, June 15, 2007
ترانۀ شبات - گروه مارماهی
ترانۀ استیکر - گروه مارماهی
گروه "هَداگ نَخَش" یا مارماهی یکی از معروف‌ترین گروه‌های موزیک هیپ‌هاپ اینجاست. اعضایش همه زادۀ اورشلیم هستند و چند سالی‌ست فعالیت هنری با نیم نگاهی به جناح چپ سیاسی دارند. ترانۀ استیکر را نویسنده و اکتیویست برجستۀ اسرائیلی داوید گروسمن نوشته که ملغمه‌ای‌ست از شعارهای سیاسی و مذهبی متفاوت نوشته شده روی استیکر‌هایی که همه جا دیده‌می‌شوند و نمادی از پیچیدگی این جامعه هستند.
مثلاً زمانی که اسحق رابین ترور شد بیل کلینتون که رابطۀ نزدیکی با او داشت در پایان سخنرانی مراسم خاک‌سپاری‌اش به عبری گفت: "شالوم خَوِر" یعنی "خداحافظ رفیق" و این تبدیل شد به یک استیکر که تا مدت‌ها روی ماشین بیشتر هواداران صلح می‌دیدی. در مقابل راستی ها هم استیکری درست کرده بودند که می گفت: "همه اش تقصیر توست رفیق"! که اشاره داشت به حملات انتحاری که بعد از قرارداد اسلو اوج گرفتند.
این هم چند ترانه و کلیپ (با ترجمۀ انگلیسی) و باز هم کلیپ(+ و +) از گروه مارماهی.
شبات شالوم
مثلاً زمانی که اسحق رابین ترور شد بیل کلینتون که رابطۀ نزدیکی با او داشت در پایان سخنرانی مراسم خاک‌سپاری‌اش به عبری گفت: "شالوم خَوِر" یعنی "خداحافظ رفیق" و این تبدیل شد به یک استیکر که تا مدت‌ها روی ماشین بیشتر هواداران صلح می‌دیدی. در مقابل راستی ها هم استیکری درست کرده بودند که می گفت: "همه اش تقصیر توست رفیق"! که اشاره داشت به حملات انتحاری که بعد از قرارداد اسلو اوج گرفتند.
این هم چند ترانه و کلیپ (با ترجمۀ انگلیسی) و باز هم کلیپ(+ و +) از گروه مارماهی.
شبات شالوم
Labels: ترانۀ شبات
Wednesday, June 13, 2007
پیروزی بازندۀ ابدی
وقتی می‌گویند هیچ‌وقت ناامید نباید شد، بهتر است باور کنید. امروز شیمعون پرز بالاخره بعد از سالها شکست موفق شد رأی پارلمان اسرائیل را به دست بیاورد و در سن 84 سالگی رئیس جمهور بشود. او که از سال 1959 بی‌وقفه عضو پارلمان بوده و یکی از پرسابقه‌ترین سیاست‌مداران دنیاست در کارنامۀ سیاسی‌اش فهرستی پر از شکست دارد تا حدی که به او لقب "بازندۀ ابدی" داده‌اند. اولین شکست مهم او در سال 1974 در مقابل اسحق رابین بود که رهبری حزب کار را به او باخت. شکست دوم در انتخابات سال 1977 بود که درست وقتی همه فکر می‌کردند حزب کار برنده و شیمعون نخست‌وزیر می‌شود حزب لیکود بعد از ده‌ها سال برای اولین بار به ریاست منحم بگین در انتخابات پیروز شد و دماغ همه را سوزاند. در انتخابات 82 هم بار دیگر پرز به بگین باخت و سرش بی‌کلاه ماند، باخت بعدی به اسحق شامیر بود تا سال 92 که دوباره رهبری حزب کار را به رابین باخت و بعد از مرگ رابین یک بار دیگر در کمال ناباوری در سال 96 از لیکود این بار به رهبری بنیامین نتانیاهو شکست خورد. تازه موضوع به همین‌جا ختم نشد در سال 2000 وقتی همه مطمئن بودند پرز رئیس جمهور می‌شود ریاست جمهوری را با اختلاف 4 رأی پارلمان به کسی که شانسش نزدیک به صفر بود یعنی مُشه کتساو به خاطر حمایت مذهبی‌ها باخت و دیگر شکی برای کسی باقی نگذاشت که طلسم شده تا امروز. راستی یادم رفت از شکست یکی دو سال پیشش در مقابل عَمیر پرِتص یا همان عمو سیبیلو در حزب کار یاد کنم که منجر به ترک حزب بعد از بیش از پنجاه سال شد.
پرز اخیراً گفته: "از شکست‌هایم یاد گرفتم که پیروزی از شکست بهتر است!" باز خوب است که با این همه شکست شوخ طبعی‌اش را از دست نداده. امروز در حالی‌که خودش هم باورش نمی‌شد بالاخره در مبارزه‌ای سیاسی پیروز شده به همسرش سونیا زنگ زده و گفته: "با کشاورز ادواج کردی، رئیس جمهور تحویل گرفتی!"، سونیا از آن زنان مستقلی‌‌ست که در هیچ مراسمی آفتابی نمی‌شود و شدیداً خودش را دور از نگاه دوربین‌ها و مطبوعات نگه می‌دارد. می‌گویند حتی برای زندگی به کاخ ریاست‌‌جمهوری نخواهد رفت. دمش گرم.
رقیبان پرز در این مبارزه رئیس سایق مجلس از حزب لیکود روبی ریولین و خانم کولت اویتال از حزب کار بودند. ریاست جمهوری اسرائیل یک مقام فرمالیته است که آبی از آن گرم نمی شود و بیشتر به قول پرز جنبۀ روحانی دارد. او گفته سعی می کند در سیاست دخالت نکند که اگر از من بپرسید بعید به نظر می رسد.
پرز اخیراً گفته: "از شکست‌هایم یاد گرفتم که پیروزی از شکست بهتر است!" باز خوب است که با این همه شکست شوخ طبعی‌اش را از دست نداده. امروز در حالی‌که خودش هم باورش نمی‌شد بالاخره در مبارزه‌ای سیاسی پیروز شده به همسرش سونیا زنگ زده و گفته: "با کشاورز ادواج کردی، رئیس جمهور تحویل گرفتی!"، سونیا از آن زنان مستقلی‌‌ست که در هیچ مراسمی آفتابی نمی‌شود و شدیداً خودش را دور از نگاه دوربین‌ها و مطبوعات نگه می‌دارد. می‌گویند حتی برای زندگی به کاخ ریاست‌‌جمهوری نخواهد رفت. دمش گرم.
رقیبان پرز در این مبارزه رئیس سایق مجلس از حزب لیکود روبی ریولین و خانم کولت اویتال از حزب کار بودند. ریاست جمهوری اسرائیل یک مقام فرمالیته است که آبی از آن گرم نمی شود و بیشتر به قول پرز جنبۀ روحانی دارد. او گفته سعی می کند در سیاست دخالت نکند که اگر از من بپرسید بعید به نظر می رسد.
Labels: سیاست
Friday, June 08, 2007
ترانۀ شبات - الفتریا آروانیتاکی
Dinata Dinata- Eleftheria Arvanitaki
در یونان هر خارجی که بتواند اسم این خواننده را سه بار پشت سر هم تکرار کند به افتخارش یک بشقاب می شکنند. به هر حال الفتریا آروانیتاکی یکی از هنرمندان مشهور و با ارزش موسیقی سنتی و پاپ یونان است که هم چنان می تازد. ترانۀ شاد و باحال "دیناتا دیناتا" ( قدرت قدرت) از معروف ترین ترانه های اوست که شهرت جهانی دارد. یک اجرای مدرن ترش را با اجرای گروه آنتیک می توانید اینجا ببینید، مواظب باشید معتادش نشوید.
این هم چند ترانه و کلیپ(+ و + و +) از الفتریا که تقدیم دوستی می کنم که منتظر روزهای بهتری ست که حتماً از راه می رسند.
شبات شالوم
Labels: ترانۀ شبات
Thursday, June 07, 2007
عروس های دریایی
اتگار کرت نویسندۀ جوان‌پسند اسرائیلی را قبلاً اینجا با دو داستان کوتاهش (+ و +) معرفی کرده‌بودم. هفتۀ پیش در خبرها آمده‌بود که کرت و همسرش شیرا گِفِن برای فیلم‌شان "عروس‌های دریایی" (مدوزوت)، در فستیوال کن برندۀ سه جایزه از جمله جایزۀ معتبر دوربین طلایی که به اولین کار هنری کارگردان اعطا می‌شود شده‌اند. عروس‌های دریایی فیلمی در سه اپیزود است که در تل-آویو اتفاق می‌افتد، فیلم‌نامۀ آن را شیرا گفن که نویسندۀ خلاق کتاب‌های کودک و دختر شاعر و طنزنویس معروف یوناتان گفن است نوشته. کرت در مراسم دریافت جایزه گفت: آخرین بار که این مدلی لباس پوشیدم در جشن برمیتصوایم بود!علاقه‌مندان داستان‌های کوتاه می‌توانند داستان دیگری از کرت به نام "صد در صد" را که دوستی از انگلیسی ترجمه کرده، اینجا بخوانند.
Labels: فیلم
Wednesday, June 06, 2007
سیما بینا
سیما بینا - دختر عمو
وقتی توان تجسس و نوشتن نیست، موسیقی بهترین در رو است.
فایلش نسبتاً بزرگ است ولی جایی گذاشتمش که از صافی رد شود. از روش نگه ام دار تا آخر بروم بعد ببین استفاده کنید.
تقدیم به همۀ دختر عموهای سابق!
Labels: موزیک
Monday, June 04, 2007
هایده در تل-آویو
کنسرت هایده در تل-آویو
ظاهراً این کنسرت زمانی اجرا شده که ایشان هنوز زنده بوده اند! محل اجرا یک استادیوم ورزشی سرپوشیده در تل-آویو است.
Labels: موزیک
Friday, June 01, 2007
ترانۀ شبات - نت کینگ کول
Nat & Natalie Cole -Unforgettable
نَت کینگ کُول با نام نتانیل آدامز کولز (Nathaniel Adams Coles) در سال 1919 در آلاباما متولد شد. نت به عنوان کودک سیاه پوستی که در یک خانواده فقیر ساکن جنوب آمریکا به دنیا آمده بود، گواهی تولد نداشت و روز تولدش به این خاطر به یاد مانده است که روز عید سنت پاتریک بوده است.
نت ابتدا کارش را با سبک جاز شروع کرد ولی کم کم به پاپ روی آورد و تبدیل به موفق‌ترین خوانندۀ پاپ دهۀ 40 و 50 امریکا بعد از فرانک سیناترا شد. توانایی و مهارت بی نظیر کول، صدای قوی و خش دار، تلفظ دقیق کلمات، حس گرم خودمانی بودن و شوخ طبعی او در کار اجرا موجب شدند که او در زمینه ترانه های عاشقانه و آثار نوآورانه بسیار موفق باشد و در طول بیست سال فعالیت بیش از 100 تک ترانه و بیش از دو دوجین آلبوم رده بالا و بسیار موفق داشته باشد. (+ و +) از ترانه های معروفش: "فراموش نشدنی"، "مونالیزا"، "وقتی عاشق میشوم" و "پسر طبیعت".
ناتالی کول دختر نَت هم خوانندۀ بسیار توانایی‌ست که اوج موفقیتش در اواخر سالهای 80 بود.
این هم چند ترانه و کلیپ (+ و + و + و + ) از نت‌کینگ کول.
ترانۀ "فراموش نشدنی" را به عزیزی فراموش نشدنی تقدیم می‌کنم تا خودش را فراموش نکند.
شبات شالوم
Labels: ترانۀ شبات
About me
Welcome to "Beyond the Wall". My name is Kamran. I was born in Iran a bunch of years ago and have been living in Israel since 1994. Being an immigrant of Iranian descent in Israel is a rather complicated identity these days, when the official rhetorics of my homeland and that of my adopted land are full of hatred toward each other. This is specially true in my case, since I love the people of both countries. It was this love for both Iranian and Israeli cultures that motivated me to translate and edit the first and only existing anthology of Israeli short stories in Persian published in 2004. In this blog, I try to communicate with Persian speaking people what I experience living on the other side of the wall, and perhaps beyond all walls.
…نامم کامران است. از سال 94 ساکن اسرائیل هستم و به عنوان یک انسان مستقل در این وبلاگ برداشت هایم را از وقایع فرهنگی هنری و اجتماعی این سرزمین می نویسم. ضمنآ کتابی به نام "گزیده ادبیات معاصر اسرائیل" ترجمه و تألیف کرده ام.
دیدنی / خواندنی
آرشیو
February 2006March 2006
April 2006
May 2006
June 2006
July 2006
August 2006
September 2006
October 2006
November 2006
December 2006
January 2007
February 2007
March 2007
April 2007
May 2007
June 2007
July 2007
August 2007
September 2007
October 2007
November 2007
December 2007
January 2008
February 2008
March 2008
April 2008
May 2008
June 2008
July 2008
August 2008
September 2008
October 2008
November 2008
December 2008
January 2009
February 2009
March 2009
April 2009
May 2009
June 2009
July 2009
August 2009
September 2009
وبلاگ ها
View My Stats